Monday, September 8, 2008

ఓ పిట్ట కథ


మా ఫ్లాట్స్ లో బోల్డన్ని పావురాళ్ళు కాపురం వుంటాయి. అవి బాల్కనీ లోకి వచ్చి అప్పుదప్పుదూ హడావిడి చేస్తుంటాయి. వాటిని చూడటం సరదాగా నే వున్నా ఒక్కోసారి అవి చేసే అల్లరి పనులకి.. అదేనండీ రెట్టలు వెయ్యటం అలాంటివి.. విసుగొస్తూ వుంటుంది. అలా మొన్నోరోజు ఏమయిందంటే ..
ఓ పిల్ల పావురం మా పిల్లల గది బాల్కనీ లోకి ఎలా వచ్చిందో వచ్చింది..గ్రిల్ కి సన్నటి మెష్ వున్నా కానీ..ఎక్కడో వున్నా చిన్న కన్నం లో నుండీ దూరిపోయింది. ..మరి చిన్నది కదా..సరే..వచ్చింది..బానేవుంది.. కానీ మళ్ళీ వచ్చిన దారి కాస్తా మర్చ్చిపోయింది ..పాపం..ఇంక దాని అవస్థా.. మా పిల్లల హడావుడి చూడాలీ.. నా చిన్న కొడుకు..పిల్లిని చుస్తే ఆమడ దూరం పారిపోతాడు.. వాడు పేద్ద మొనగాడిలా పావురాన్ని బయటికి పంపించటానికి , తన రూమ్ తలుపు వేసుకుని మరీ ట్రై చెయ్యటం మొదలు పెట్టాడు. అదేమో బాల్కనీ లోనే అలా ఎగురుతూ ...దాని బన్ధువులూ, అమ్మానాన్నలూ అన్దరూ బయట గ్రిల్ దగ్గర ఎగురుతూ.. దానికి ధైర్యం చెప్తున్నాయి.. వాటి భాషలో..
అయ్యో పిచ్చి తల్లీ ఎంత కష్టం వచ్చిందే నీకు ..
సరే , ఏమి చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తుంటే..ఓ గొప్ప ఐడియా వచ్చింది నాకు..ఆహా..లక్ష్మీ..నీకెంత గొప్ప ఐడియా వచ్చిందీ..అని నన్ను నేనే భుజం తట్టుకుని.. పావురం వచ్చిన మెష్ గ్యాప్ ని కొంచెం పెద్దగా చేశాను..రావే చిట్టి తల్లీ అన్నాను..చాలా ఫీల్ అయిపొతూ..అప్పుడు అది నా వేపు మా ఇద్దరికీ అర్ధం కాని ఓ బ్లాంక్ లుక్కిచ్చింది...
దారి చూపించాను కదే.. రావే బాబూ అని బతిమాలాను..ఉహు.. రాదే..
కంగారులో దాని చిట్టి బుర్ర పనిచెయ్యటం మానేసిందేమో.. మనుషుల్లాగే..
ఇంక మా వల్ల కాదని, వాచ్మన్ రెడ్డి ని పిలిచాను..
యుద్ధం లోకి దిగే సైనికుడిలా ఓ పోజిచ్చి.. బాల్కనీ లోకి వెళ్ళాడు..అక్కడినుంచీ చూడాలి ..నిజంగా యుద్ధమే.. తనని ఏమి చేసేస్తాడో ఈ దుష్ట మానవుడు అని అది తెగ కంగారు పడిపోయి అటు ఇటు ఎగరటం మొదలెట్టింది..చిక్కకుండా..అయ్యో నా పిచ్చి తల్లీ నిన్ను వదిలెయ్యటం కోసమే పట్టుకున్తున్నామే అని చెప్పాలనిపించింది.. ప్చ్.. లాంగ్వేజ్ ప్రాబ్లం..ఏమి చేస్తాం..
సరే చివరికి ఎలాగోలా పట్టుకుని పెద్ద హీరో లా పోజిచాడు ..రెడ్డి..
హమ్మయ్య అనుకున్నాం అందరం..కానీ పావురం కళ్ళల్లో మాత్రం ఇంకా భయం..ఈ మనుషులు తననేమీ చేస్తారో అని. దాన్ని అలానే పట్టుకుని బయటకు తీసుకు వచ్చి వదిలేసాడు..అదేమో హాయిగా స్వేచా వాయువులు పేల్చుకున్తూ ఎగిరింది...హాయిగా..దాని నేస్తాలన్దరూ చుట్టూ చేరి దాన్ని పరామర్సించటం చూస్తుంటేమనుషులూ, జన్తువులూ, పక్షులూ.. అందరికీ బన్ధాలూ,.. అనుబన్ధాలూ..మమకారాలూ..అభిమానాలూ..ఒకటేనేమో...ఎవరికీ అయినా...
అదండీ , పిట్టకధ.. ఇంత ఓపికగా చదివినందుకు ...ధన్యవాదములు..

5 comments:

నా బ్లాగు నా నేస్తం said...

మీ పిట్టకధ చాలా బాగుంది. :-) నిఝ్జంగా

Lakshmi Ramarao Rajamanuri Vedurumudi said...

thanx..naa thotaloki vachinanduku..

నా బ్లాగు నా నేస్తం said...

ఏదో పసిగుడ్డునిగా ముద్దబంతిని చూసి పాక్కుంటూ అలా అలా వచ్చేసా. రోజూ మీ తోటలో ఆలుకుంతా సలేనా!!

వర్డ్ వెరిఫికేషన్ తీసెయ్యండి.

Sadhana Ramchander said...

Great to see you in the crazy, yet wonderful world of blogging, Ramalakshmi. You express yourself beautifully...keep at it!

కొత్త పాళీ said...

మొత్తానికి శాంతి కపోతాన్ని ఎగరేశారన్నమాట. కథ బాగా చెప్పారు, బావుంది.