తులసి

నాణానికి రెండోవైపు

   తల్లితండ్రులదేమీ తప్పు లేనట్టు, పిల్లల్ని దుర్మార్గులుగా project చేసే కథలు, సుభాషితాలు చూసీ చూసీ విసుగొచ్చి నా చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితుల్ని గమనించి వ్రాశాను. నాణానికి  రెండో వైపు కూడా ఉంటుందని చెప్పటమే నా ఉద్దేశం.

పిల్లలందరూ చెడ్డవాళ్ళు (?) కాదు. అలాగే వృద్ధాప్యం వచ్చినంత మాత్రాన అందరికీ పెద్ద బుద్ధులు ఉంటాయనీ, మానసిక పరిపక్వత ఉంటుందనీ లేదు.

తల్లిదండ్రులు ఎంత స్వార్ధపరులైనా, అహంభావులైనా, సద్దుబాటు ధోరణి లేనివారైనా,  తల్లిదండ్రుల మధ్య సఖ్యత లేక ఒకరినొకరు ద్వేషించుకుంటూ తద్వారా ఇంటి వాతావరణాన్ని unpleasantగా కలుషితం చేస్తున్నా, వయసుకు తగ్గ సంయమనం, సామరస్య ధోరణి లేకపోయినా  వాళ్ళ మూలంగా తాము ఎన్ని ఇబ్బందులు పడుతున్నా, వాళ్ళ ప్రవర్తన వలన  మానసిక ఒత్తిడితో సతమతమవుతూ ఆరోగ్య సమస్యలు తెచ్చుకుంటూ  కూడా వాళ్ళు తమ తల్లిదండ్రులు అన్న గౌరవంతో తల్లితండ్రులను తమతోనే ఉంచుకునే కొడుకులు/కూతుళ్ళూ కూడా ఉన్నారు.

ఉమ్మడి కుటుంబాలు కనుమరుగయి పోయాయని గగ్గోలు పెడుతూ ఈ తరం (20/30 వయసు వారు)పిల్లల్ని విమర్శించటం ఎంతవరకూ సమంజసం? ఈ మార్పేమీ ఇప్పటికిప్పుడు వచ్చింది కాదు. దశాబ్దాలనాడే 70, 80 ల్లోనే మొదలయింది. ఏ జనరేషన్ దీనికి కారణం?

గతం తో పోల్చుకుంటే ఇప్పుడు సగటు ఆయుర్దాయం పెరిగింది. అలాగే చిన్న వయసులోనే రకరకాల ఆరోగ్య సమస్యలూ పెరిగాయి.

 ఒకరకంగా చూస్తే ఇప్పుడు 40, 50, 60 వయసుల్లో ఉన్నవారు  ఇంటా బయటా  చాలా ఒత్తిడిని ఎదుర్కొవాల్సి వస్తోంది. తమ ఓపిక నెమ్మదిగా తగ్గిపోతున్నా తమ తల్లిదండ్రులను చూసుకోక తప్పని పరిస్థితి. ఏవో కారణాలతో తమ పిల్లల వద్దకు కూడా వెళ్లలేని నిస్సహాయత. 

కొంతమంది:

ఇప్పటి తల్లిదండ్రులు చాలామంది (50,60,70 వయసువారు) తమ space , privacy, freedom కోల్పోటానికి ఇష్టపడటం లేదు. పిల్లల దగ్గర ఉండటం కన్నా 'రిటైర్మెంట్ హోమ్స్' లో ఉండటానికే మొగ్గు చూపుతున్నారు. పిల్లలు మనస్ఫూర్తిగా తమ దగ్గర ఉండమన్నా వీళ్ళుమాత్రం ఇష్టపడకుండా 'ఆ..పిల్లల్ని ఇబ్బంది పెట్టడం ఎందుకనీ' అంటూ నెపం పిల్లల మీదకి నెట్టేయటం ఎంతవరకూ కరెక్ట్?

కలిసి ఉన్నప్పుడు సద్దుకునే ధోరణి ఇద్దరిలోనూ ఉండాలి.

కొంతమంది genuine గానే తమంతట తామే హోమ్స్ లో వెళ్తున్నారు.

ఇంకొంతమంది పరిస్థితి:

వీళ్ళకి కొడుకో, కూతురో ఒక్కరే సంతానం. ఆ ఉన్న ఒక్క కొడుకు లేదా కూతురూ కూడా అరవైల్లోనో, డభైల్లోనో ఉండి వాళ్ళకే వేరొకరి సహాయం కావాల్సిన స్థితిలో ఉంటారు. వాళ్ళ పిల్లలేమో తమ దగ్గరికి తీసుకెళ్లిపోతామంటారు.

పిల్లల దగ్గర ఉండి హాయిగా మనుమలతో కాలక్షేపం (ఎలాగైతే తమ తల్లిదండ్రులు తమ దగ్గర ఉండి ఇన్నాళ్లుగా ఆ ఆనందాన్ని అనుభవిస్తున్నారో అలాగ)చేద్దామని ఉంటుంది. అప్పుడు వాళ్లేమి చెయ్యాలి? ఒకవేళ ఉన్న ఆ ఒక్కకొడుకో , కూతురో మరణిస్తే వారి భాగస్వామి 80, 90 దాటిన వీళ్ళని ఏమి చేయాలి? వాళ్ళని చూసుకోటానికి ప్రత్యేకంగా మనిషిని పెట్టే స్తోమత ఉండకపోతే ఏమి చెయ్యాలి? 

తల్లితండ్రులను వృద్దాప్యంలో జాగ్రత్తగా చూడాలనీ మనవాళ్లే చెప్పారు..వానప్రస్థం గురించి కూడా వాళ్లే చెప్పారు.

మానవ సంబంధాలు, పరిస్థితులు, మార్పులు.. social మీడియాల్లో చెప్పినంత , కథలు, సినిమాల్లో చూపించినంత సులువుగా ఉండవు. అవి ఎంత complicated అనేది స్వయంగా అనుభవించేవాళ్లకే తెలుస్తుంది.

 

నాణానికి ఎప్పుడూ రెండో వైపు కూడా ఉంటుంది. అది కూడా మంచిది కావచ్చు.

ఆవిడ..

ఎలాంటి పరిస్థితులోనయినా అలవోకగా ఒదిగిపోగలదు 

ఎంతటి క్లిష్ట పరిస్థితిలోనూ  మనోనిబ్బరం, సంయమనం కోల్పోని ధీమంతురాలు

ఓర్పు, సహనం, క్షమ ఆడవాళ్ళకి బలహీనతలు కాదు..అవే వాళ్ళ బలం అని చెప్పిన మూర్తీభవించిన స్త్రీత్వం

ముఖం చూసి ఎదుటి వారి మానసికావస్థని పసిగట్టి దానికి తగ్గట్టుగా తనని తాను మలుచుకోగల మానసిక నిపుణురాలు..

స్త్రీత్వానికి నిలువుటద్దం..

ఆవిడ..

మా అత్త(గారు).

Missing you so much Atha..

Cherial Doll

Gas stove (సినిమా)కష్టాలు

I never knew that there would be gas stoves  with auto ignition until I saw one in my friend Bhargavi's house in early 90s.  Instantly i fell in love with that. So when my Atta garu's humble old, sturdy stove damaged beyond repair in late 90s we bought #bpl  stainless steel stove with auto ignition. There was a burner with grill in the middle which is useless for vegetarians. I knew that but I just bought it for fancy. I used that grill occasionally  to smoke egg plants on it.  The stove is great. Never faced a problem with it. Auto ignition is excellent.
2013 లో నేనూ, నా ఆయనా వేరు కుంపట్లు పెట్టుకున్నాము..  he got transfer.  So we bought #sunshine  stainless steel three burners stove ofcourse with auto ignition. This stove also working excellently.
In 2016 when my husband returned on transfer back to me, we decided to sell the BPL stove which is in excellent condition even after 18 yrs, and Never faced a single problem with autoignition.
I thought 4 burners stove would be easy for my cooking. I feel glass body won't suit  for our large family with heavy cooking .  As ours is నిత్యాగ్నిహోత్రం. Glass may break. Except that fancy look i  find nothing special in glass body. I tempted to buy a hob. But it also won't work as we live in a rented house.
So we bought #glen  4 burners stainless steel with semi auto ignition as there is no stove available in steel with  auto ignition.
From then onwards my struggle started. I have never seen such a bad stove.
First it doesn't suit  Indian cooking because of burners design. For ex: dosas, chapatis will get burnt in the centre.
With semi auto   with button system you won't get that comfort of full auto ignition. In fact you feel more comfortable using lighter than this button system.
Already one burner ignition stopped working. Thinking of bringing back #sunshine 3 burner stove, which is in good condition, from attic.
Meanwhile again started searching for stainless steel, 4 burner with auto ignition. Asked in so many shops.
I wonder why these companies stopped manufacturing this type of stoves. #sunflame  #bpl  #prestige . I request them make atleast one stove for me. 😆.
#gasstoves  #fourburners #stainlesssteel #autoignition .

నా వరహాల మూటలు ❤️❤️

If Daddy and I make a bundle with.. compassion, empathy, values, sensitive, kind, accommodative, flexible, responsible, understanding, adaptable, practical, analytical, sincere, honest, facing problems without fear, humourous, humble, caring, balanced mind in all circumstances..that bundle is both of you. Daddy and I  feel so happy and satisfied watching  you both being turned (shape up) as wonderful humanbeings. Always take care of your personality, character. Always try to improvise your personality and learn even as you are getting older. Always make your efforts but be content with what God blessed/ bestowed upon you.
We always thank God for blessing us with these two  precious bundles of joy... శౌరీ, సమీర్.

స్వేచ్ఛ ప్రేమ

హేమిటో..అన్నిటితో పాటే ప్రేమకి కూడా నిర్వచనాలు మారిపోతున్నాయి ఈ మధ్య..! ప్రేమలో ఇంత స్వేచ్ఛ ఉండాలనే విషయం తెలీక అజ్ఞానం లో ఉండిపోయి ప్రేమరాహిత్యం లో బ్రతికేశాము కదా ఇన్నాళ్లూ..!
చెంపదెబ్బలు కొట్టే / తినే ఎన్నెన్ని ఛాన్సులు మిస్ అయామో కదా..ఛ..!
ఇకనైనా కళ్ళు తెరిచి బాకీలతో సహా మన ప్రేమని నిరూపించుకునే ప్రయత్నం చేద్దాం!!

Caution: 'నువ్వు కొట్టినా నేను కుక్కిన పేనులా కిక్కురుమనకుండా ఉంటానెలాగూ.. అలా  'కొట్టే ప్రేమ'  నీకు నామీద పిచ్చి పిచ్చిగా ఉందని తెలుసు ..కాబట్టి నువ్వు నిరూపించుకోవాల్సిన పనిలేదు.  నాకు నిన్ను స్వేచ్ఛగా కొట్టగలిగేంత ప్రేమ ఉందని నేనే నిరూపించుకోవాలి.' అని  చెప్పటం మాత్రం మరచిపోకుండా 'పని' కానిచ్చేయటమే😋!

నమో వెంకటేశాయ!!

"నీలోని అహంకారాన్ని, మోహాన్ని 'నెట్టిపడేయ్' "

-తిరుపతి వెంకన్న తన భద్రతా సిబ్బంది ద్వారా  'సామాన్య' భక్తులకు ఇచ్చే సందేశం.
🙏నమో వెంకటేశాయ!

                        *****

చాలా చిన్నతనం లో స్వామి తీర్థము, శఠగోపం తీసుకోటం ఛాయామాత్రంగా గుర్తుంది..
 
పెద్దవుతున్న కొద్దీ తిరుపతి వెళ్లిన ప్రతిసారీ ఎదురయిన రకరకాల అనుభవాలు, అనుభూతులూ, జ్ఞాపకాల తో పాటూ కొండపైన క్రమంగా వచ్చిన , ఇంకా వస్తూనే ఉన్న పెను మార్పులను చూస్తూవుంటే చాలా ఆశ్చర్యం గా ఉంటుంది.

పచ్చటి చెట్లు, ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణం, మైకుల్లో సన్నగా వినిపించే స్వామివారి అర్చనలు, మంగళంపల్లి, సుబ్బలక్ష్మి మొదలయిన వారి గాత్రం, వాయిద్యాలు వింటూ ప్రశాంతంగా కొండ మీద అలా నడుచుకుంటూ వెళ్తుంటే..ఆహా..ఆ అనుభూతిని వర్ణించగలమా! 

అంతంతసేపు క్యూ లో ఉన్నా స్వామివారిని 'ప్రశాంతంగా', దగ్గరగా దర్శించుకునేది కొన్ని నిమిషాలు మాత్రమే అయినా ఎంతో తృప్తిగా అనిపించేది.
(నిమిషాలు క్షణాలుగా.. ..క్షణంగా, దర్శనం 'మహా లఘు దర్శనం' గా మారింది.  'అది మహా లఘు దర్శనం కాదండీ..''మహాలాగు'' (pull)దర్శనం' అని TTD officer ఒకాయన జోక్ గా అన్నారు.)

దర్శనం అయిన తర్వాత మహాద్వారం ఎదురుగా ఉన్న మెట్ల వరుసలో కూర్చుని ఏదో తన్మయత్వంలో సేద తీరటం, ఆ తర్వాత అలా వెళ్లి ఇరువైపులా ఉన్న కొట్లు చూసుకుంటూ నడవటం, మధ్య మధ్య ఆగి ఏమయినా కొనుక్కోటం..అవన్నీ దివ్యమైన యాత్రానుభవాలు!! 

80ల్లో అనుకుంటా woodlands హోటల్ అని పెట్టారు. ఆ హోటల్ లో పూరీ కూర, పొంగల్..వాటి రుచి ఇప్పటికీ నోట్లోనే ఉంది. ఆ పక్కనే కొంచెం ముందుకి వెళ్తే పెద్ద తోట..రకరకాల పువ్వులతో రమణీయంగా ఉండేది. అసలు కొండ అంతా సంపంగి సువాసనతో ఆహ్లాదంగా ఉండేది. ఆ గార్డెన్ దగ్గరే అనుకుంటా రాతి మంటపం ఉండేది. ఆ చివర ఒక వ్యూ పాయింట్ .  అక్కడ నుంచీ చూస్తే పాత కాలిబాట (ఇప్పుడు శ్రీవారి మెట్లు ట) కనిపిస్తూ ఉండేది. ఇప్పుడక్కడ అలాంటివేమీ లేవు అని ఈ మధ్య తిరుపతి వెళ్ళినప్పుడు డ్రైవర్ చెప్పాడు.
1991 లో వెళ్ళినప్పుడు తోమాలసేవ, అర్చన (ముందురోజు విజయా బాంక్ లో సేవల కోసం టికెట్లు కొనుక్కోటమే..సో సింపుల్) అయినతర్వాత హుండీ ఎదురుగా ఉన్న మంటపం మెట్ల మీద కూర్చుని ఉన్నాము. ఒక పూజారిగారు తమలపాకులో స్వామివారి నవనీత ప్రసాదం మా చేతిలో పెట్టి వెళ్లిపోయారు. అది స్వామివారి చల్లటి దీవెనే కదా!!
అంగప్రదక్షిణ చేసిన వాళ్ళందరూ సుప్రభాత సేవ అయేవరకూ క్యూ లో వేచివుండాలి. ఆ బ్రహ్మ ముహూర్తపు ఘడియలలో, ఆహ్లాదకరమైన ప్రకృతిలో, ప్రశాంతమైన వాతావరణంలో ఎదురుగా అంతెత్తున ధ్వజ స్థంబపు చిరుగంటలు చేసే సవ్వడి తప్ప ఇంకేమీ శబ్దం లేకుండా..ఆహా..దేముడు ఆ గంటల చిరు సవ్వడి లోనే ఉన్నాడా అన్నట్టుగా..అనుభవిస్తే తప్ప తెలియని అద్భుతమైన భావం!!

ఎన్ని సార్లు చూసినా, అల్లంత దూరం నుంచీ చూసినా, లిప్తపాటు దర్శనమయినా ఆత్మానందాన్ని కలిగించే ఆ దివ్య మంగళరూపం..!!

భద్రమే!!

గుప్పెళ్లతో విసిరేసినట్టు
చెల్లాచెదరవుతున్న జ్ఞాపకాలు

నీళ్లింకిపోయిన నదిలా
బీటలువారుతున్న బంధాలు

వాసన వీడుతున్న పువ్వులా
మసకబారుతున్న ఆనందపు ఆనవాళ్లు

ఒక్కొక్కటిగా నేలకొరుగుతున్న పచ్చటి చెట్లల్లా..
కళ్ళవెనుక కరిగిపోతున్న దృశ్యాలు

కృష్ణ పక్షపు చంద్రుడిలా
మస్తిష్కంలో క్షీణిస్తున్న మధురానుభూతులు

మరి..

మనసు మరువగలదా మమతల మాధుర్యం
మంజూషమై భద్రం చేసుకోదా ..!

ప్చ్..

ఆడవాళ్లు తమ బ్యాగులు, పర్సులతో పడే కష్టాలు అన్నీ ఇన్నీ కావు.

వీధి చివర కిరాణా కొట్టుకి వెళ్ళటానికి ఒక పర్సు, 'సీరియస్' షాపింగ్ కోసం ఒక బాగ్, పార్టీలకి ఇంకో రకం పర్సు, పెళ్ళిళ్ళకి ఒక రకం, టీనేజ్ అమ్మాయిల బ్యాగులు ఒక రకం, ఉద్యోగం చేసేవాళ్లకయితే ఇంకొక రకం బ్యాగులు, ఇంక చంటి పిల్లలున్న తల్లుల బాగ్ ల గురించి అయితే చెప్పక్కర్లేదు పాపం..పాల సీసాలు మొదలుకుని మొత్తం సంసారం బ్యాగులో ఉండక తప్పదు.

ఒక్కోసారి ముఖ్యమైన కాగితాలు, వస్తువులూ ఏ బ్యాగులో, ఏ పర్సులో పెట్టామో మర్చిపోవటం, అన్నింటిలోనూ వెతుక్కోవటం..ప్చ్..ఎన్ని కష్టాలో!  (ఇవన్నీ వెతుకుతుంటే ఒక్కోసారి ఆకస్మిక ధనలాభం  కలిగే ఛాన్స్ కూడా ఉంది)

అదే మగవాళ్లయితే (ఏ వయసు వాళ్ళయినా) హాయిగా ఓ పర్సు జేబులో పడేసుకుంటారు.. అంతే..జాలీ గా, ఖాళీ చేతులు ఊపుకుంటూ తిరుగుతారు.

ప్చ్.. అసలు ఆడవాళ్ళ జీవితాలెప్పుడూ కాంప్లికేటెడ్డే!

శాడిస్ట్ బ్లౌజ్ లు

శాడిస్ట్ బ్లౌజ్ లు, డ్రెస్సులు: ఒకప్పుడు చక్కగా సరిపోయి ఇప్పుడు 'చిన్నగా మారిపోయినవి'.

బీరువా తియ్యగానే ఎంత చూడకూడదనుకున్నా ముందు వాటిమీదకే దృష్టి వెళ్తుంది ఎందుకో. అవేమో వెక్కిరిస్తూ దర్శనమిస్తాయి.

ఒకప్పటి సన్నజాజి తీగ నెమ్మదిగా బీరతీగలా తర్వాత గుమ్మడి తీగలా.. ఇప్పుడేమో అన్నీ కలిపిన ఒకటే కాండంలా రూపాంతరం చెందటం చూసి శాడిస్టిక్ గా నవ్వుతూ ఉంటాయి.

అక్కడికీ చాలావాటిని ఎప్పటికప్పుడు దానం చేసేస్తూ ఉన్నా కొన్నిటిని ఏవో కారణాలతో వదలబుద్ధి కాదు. మళ్లీ ఎప్పటికయినా అవి పెద్దవయి సరిపోకపోతాయా అన్న అత్యాశ !!

మంచి ఫోటోలు

మంచి ఫోటోలు = మనం ఏ ఫోటోల్లో బాగా కనిపిస్తామో అవన్నీ.  మన పక్కన ఉన్నవాళ్లు పాపం ఎలా కనిపించినా పర్లేదు.

#29

పరవళ్ళతో మొదలై
ఉరకలెత్తిన ప్రయాణం
పిల్లపాయలతో నిదానించి
నిండుగా సాగుతున్న వైనం

సుతిమెత్తటి మందలింపులు
ఘాటైన తాలింపులు
ముచ్చట్లు మురిపింపులు
ఎత్తుపల్లాలు నిత్యసత్యాలు

ఒడిలోనే వరదగుడి
ఉన్నదొక్కటే గుండెసడి
ఎద తడి కుమ్మరించుకుని
నిమ్మళించిన హృదయభారాలు

మనసులు విప్పి చెప్పుకోవాలా?
ఒప్పయిన మనసులొక్కటేగా..!
కృతకం కాని శృతిలో సాగే
ఏకీకృతమే కదా అర్ధనారీశ్వరం!!

కోపాలూ రకాలూ

కోపాల్లో (వ్యక్త పరచటంలో) రకాలు.
దూషించటం
కొట్టడం
చేతిలో ఉన్నవి విసిరేయటం
అక్కడినుంచి వెళ్లిపోటం/మాట్లాడ్డం మానేయటం
వేరేవాళ్ళ మీద చూపించటం
పక్కకెళ్లి తిట్టుకోటం
వేరేవాళ్ళ దగ్గర వ్యక్తపరచటం/తిట్టడం
వేరేవాళ్ళ దగ్గర indirect గా చెడుగా చెప్పటం
లోపల దాచుకుని సమయం వచ్చినప్పుడు దెప్పటం
నిస్సహాయంగా లోపల్లోపల కుమిలిపోవటం
తమని తాము నిందించుకోటం

ఇంకే మన్నా ఉన్నాయా?

అర్జునా..పార్ధా.. కిరీటీ..

చిన్నపుడు ఉరుముల శబ్దం అంటే చాలా భయపడేదాన్ని..ఎక్కడ నా పక్కనే పిడుగు పడుతుందో అని. ఆ శబ్దానికి నేను దడుచుకున్నప్పుడల్లా మా అమ్మ నా వీపు మీద ఒక్కటిచ్చేది..అదే తట్టేది. అసలు పిడుగు పడటం అంటే భగ భగ మండుతున్న పెద్ద బండరాయి ఆకాశం నుండి పడుతుంది అనుకునేదాన్ని.
కానీ పెద్దదాన్ని అవుతున్నకొద్దీ ఉరుము రహస్యం తెలిసిపోయింది.  ఇప్పుడు నేను చాలా expert అయిపోయాను..ఎంత మెరుపుకి ఎంత ఉరుము వస్తుందో ..ఆ మెరుపుని బట్టి ముందరే గట్టిగా చెవులు మూసుకోటంలో.

(ఇంతకీ నా భయం ఉరుము శబ్దానికా లేక పిడుగు పడుతుందనా..? ఇప్పటికీ అర్ధం కాదు.)

ఇంక...

హంగూ ఆర్భాటాలు, కోరికల చిట్టాలతో కాదు,
నిష్కామంగా, నగ్నమైన మనసుతో ధ్యానించుదామా

బాధ్యతలు బరువులు అని రాద్ధాంతం మాని
కర్మ సిద్ధాంతాన్ని నమ్మి ముందుకు సాగుదామా

ఎంత ప్రాప్తం, ఏది ప్రారబ్ధం
విధి చేసే మాయా మర్మం తెలియతరమా

డాంబికం, పటాటోపాలలో సంతోషాన్ని వెతకడం మాని
సహజమైన ఆనందాలను చవిచూద్దామా

శుష్కవాదనలూ, ఆవేశకావేషాలు వీడి
హృదయాన్ని మలయమారుతంలా మార్చుకుందామా...ఇంక!!

సమయమింకా మించిపోలేదు!!

🙏

Assamese spice in Telugu soil అస్సాం ఘాటు తెలుగింట్లో

We bought some Bhut Jolokia chillies when we visited Assam in December. I prepared some pickle and paste with the chillies and dried some seeds to plant and want to see if they will grow in Hyderabad's climate. Luckily almost all seeds sprouted well. I observed that their leaves are bigger than normal chilli plant. I am so happy, they are growing slowly, without any manure.
Hoping and eagerly waiting for the yield. Its enough for me even if the plants yield only one mirchi, I will be happy.

చేదుకూడా మోదమే!!

చేదుగా ఉన్నా
గమ్మత్తయిన కమ్మని గుబాళింపుతో
ఉగాది పచ్చడి కి ప్రత్యేకమైన రుచిని
తెచ్చిపెట్టే వేపపువ్వు
ఆకురాలు కాలంలో వచ్చే అస్వస్థతలనుంచీ శరీరాన్ని కాపాడి ఆరోగ్యాన్ని ఇచ్చినట్టే..,
సుతిమెత్తటి రేకులతో, అతిసుకుమారమైన  వేపపూల నుంచీ వచ్చే పరిమళం
మనసుని కూడా ఆహ్లాదభరితం చేస్తుంది  కదా!!

కొత్తగా రెక్కలొచ్చెనా..

కొత్తగా రెక్కలొచ్చెనా..
ఎగిరిపోతే ఎంత బాగుంటుందీ...

మా బాల్కనీ (actually duct) లో పూలకుండీలో పావురం రెండు గుడ్లు పెట్టింది. అది గుడ్లు పెట్టిన దగ్గర నుంచీ మొక్కలో నీళ్లు పోస్తున్నప్పుడల్లా నాకు రోజూ ధర్మ సందేహం/సంకటం...నీళ్లు పోస్తే పావురం గుడ్డు పొదగ లేదేమో..మరి నీళ్లు పొయ్యకపోతే మొక్క చచ్చిపోతుందే...ఇలా అనుకుంటూనే కొద్ధి కొద్దిగా నీళ్లు పోయడం (నీళ్లు పోసేటప్పుడు పావురం నా వైపు కోపంగా, భయంగా చూస్తూ ఉంటుంది), గుడ్డు పిల్ల అవటం జరిగిపోయాయి. అది ఇప్పుడు వచ్చీ రాని రెక్కలతో ఎగరటానికి ట్రై చేస్తోంది..వాళ్ళమ్మ లేనప్పుడు దొంగతనంగా 😛. వాళ్ళమ్మ రాగానే ఏమీ ఎరగనట్టు అమ్మ రెక్కల కింద ఒదిగి పోతుంది. 

రెండో గుడ్డు అలానే ఉంది. పిల్ల అవలేదు. తడి తగులుతూ ఉండటం వలనా?! నాకు పాపం చుట్టుకుంటుందా!!?

     

అసలు - కొసరు

అసలు:

ఆ మధ్య జైపూర్ వెళ్ళినప్పుడు హవామహల్ లో మరమ్మత్తులు/beautification పనులు చేస్తున్న వారితో తీసిన ఫోటో ఇది. అందమైన ఆ కట్టడాన్ని చూస్తూ అలా తిరుగుతూ ఉంటే వీళ్ళిద్దరూ నా వైపే చూస్తూ నవ్వుతూ ఉండటం కనిపించింది. (నేను మరీ అంత ఫన్నీ గా ఉన్నానా!?) వాళ్ళ దగ్గరికి వెళ్లి పలకరించాను..కబుర్ల తర్వాత వాళ్ళ జ్ఞాపకంగా ఉంటుందని వాళ్ళ అనుమతి తో ఫోటో తీసుకుని .. .. నా ఫోటోకి 'మోడలింగ్' చేసినందుకు చిన్నబహుమానం ఇచ్చాను.

కొసరు:

ప్చ్..ఏంటో చప్పగా ఉంది పైన రాసినది. అసలు ఈ ఫోటో చూస్తుంటే సామాజిక స్పృహతో కూడిన సృజనాత్మకత తన్నుకుని మరీ మరీ వస్తోంది..ఎన్ని రకాలుగా రాయొచ్చో కదా!!
మచ్చుకి ఏదో కొంచెం...

శ్రామికుల శ్రమని దోచుకున్నది చాలక వాళ్ళకి ఫోటోలు తీసి దయనీయ స్థితిలో ఉన్న వాళ్ళ పేదరికాన్ని కూడా వదలకుండా వాడుకుంటున్నారు పబ్లిసిటీ కోసం. ఇలా అమాయక కష్ట జీవులతో సెల్ఫీలు తీసుకుని ఫేస్బుక్ లోనూ, వాట్సాప్ ల్లో, ఇన్స్టాగ్రామ్ ల్లో పోస్ట్ చేసి వాళ్ళని ఏదో ఉద్ధరిస్తున్నట్టూ, తామేదో ఘనకార్యం చేసినట్టూ తెగ ఫీల్ అయిపోతుంటారు. ఇలాంటి ఫోటోల వల్ల వీళ్ళ అహంకార ధోరణి బయటపడుతూ ఉంటుంది.

హమ్మయ్య..ఇప్పుడు బాగుంది.

The Vacation

When you are lost in days and dates..Not thinking about past..Not worrying about future..You actually living in the present..Enjoying the world around you... Absolute bliss..

17 days of total bliss!

తర్జనభర్జనలు, వాదోపవాదాలు, గూగుల్ రి-సెర్చ్ లూ ..అన్నీ అయినతర్వాత మొత్తానికి కొంచం వైవిధ్యమైన, 17 రోజుల పర్యటనకి ప్రణాళిక రూపొందింది. పది సంవత్సరాల తర్వాత వెళ్తున్న టూర్ కాబట్టి ఉత్సాహం సహజం కదా..షాపింగ్ లు..సద్దుకోటాలూ..మామూలే.

8-12-2018:
కొడగు (కూర్గ్), కర్ణాటక

హైదరాబాద్ లో పొద్దున్న 8 ఫ్లైట్ లో బెంగుళూరు..అక్కడి నుంచీ కొడగు కి రోడ్ మీద ప్రయాణం. మధ్యదారిలో తుంకూర్, కామత్ హోటల్ లో వేడి వేడి జొన్నరొట్టెల భోజనం చాలా బాగుంది. ఊహించుకున్నట్టుగా దారిలో సీనిక్ బ్యూటీ ఏమీ లేదు. కూర్గ్ కి 10 km లో బాగుంటుందని డ్రైవర్ చెప్పాడు. కానీ అప్పటికి చీకటి పడిపోయింది.

దారిలో Buddhist Monastery Golden temple చూశాము.

   

 

కూర్గ్ చేరేసరికి 8 అయింది. ఇక్కడ హోంస్టే బుక్ చేశాము. ఉండటానికి బానే ఉంది..కానీ మడికెరీ టౌన్ మధ్యలో ఉండటంతో అసలు వ్యూ ఏమీ లేదు.

9-12-2018
(భగమండలేశ్వరస్వామి గుడి, తల కావేరి, కాఫీ/స్పైసెస్ ప్లాంటేషన్స్)

కొడగు.. ఊహించుకున్నట్టుగా చలి ఏమీ లేదు.. హైద్రాబాద్ లాగానే ఉంది. పగలు ఎండ, రాత్రికి కొంచం చల్లగా ఉంది. ఎందుకో అరకు గుర్తొచ్చింది. అరకుది అమాయకపు అడవికన్య అందమయితే కొడగు యూరోపియన్ ఛాయలున్న సోఫిష్టికేటెడ్ లేడీ లా అనిపించింది.

మడికెరి అభివృద్ధి చెందిన పట్టణం. తొంభై శాతం మందికి కాఫీ ఏస్టేట్లు ఉన్నాయి. తెలుగు రాష్ట్రాల నుంచి కూడా కాఫీ ప్లాంటేషన్స్ ఓనర్స్ ఉన్నారని తెలిసింది. కొడవ కమ్యూనిటీ పూర్వీకులు ఇరాక్ మూలాలు ఉన్నాయట. తర్వాత హిందూయిజం లోకి మారినట్టుగా కొడవ జాతికి చెందిన ఒకాయన చెప్పారు. వీళ్ళలో విగ్రహారాధన ఉండదు. వారి పూర్వీకులని, ప్రకృతిని, కావేరి నదిని ఆరాధిస్తారు. చదువుకు ప్రాధాన్యతని ఇస్తారు. తమ సంస్కృతి, సంప్రదాయానికి చాలా విలువ, గౌరవం ఇస్తారు. గొప్పగా భావిస్తారు.

Kaveri, Goddess of Kodava community.

భగమండల:

భగమండల ముని తపస్సు చేసి, ప్రతిష్టించిన శివుడి గుడి. కేరళ నిర్మాణశైలి లో పెద్ద ప్రాకారంతో పరిశుభ్రంగా ఉంది. గుడి సమీపం లో కావేరి, ఉపనదుల త్రివేణి సంగమం ఉంది. ఇక్కడ కొంతమంది పితృదేవతలకు తర్పణాలు ఇస్తున్నారు.

తల కావేరి:

కావేరీ నది జన్మ స్థలం. కొడవల ఆరాధ్యదేవత. వాళ్లే పూజలు నిర్వహిస్తూ ఉంటారు.

ఎందుకో నాకు మహాబలేశ్వర్ దీనికంటే నచ్చింది..ఇంత development లేకపోయినా..serene గా ఉంటుంది.

కాఫీ ప్లాంటేషన్స్:
మిరియాలు, మసాలా ఆకు, దాల్చిన చెట్లు, వెనీలా, కొన్ని పండ్ల చెట్లు.

           

10-12-2018
దుబారే ఎలిఫెంట్ కాంప్, అబ్బి ఫాల్స్, షాపింగ్.

కొడగు ట్రిప్ లో బాగా నచ్చింది ఇదొక్కటే. దుబారే ఎలిఫెంట్ కాంప్. కావేరీ నది అవతలి ఒడ్డుకి మోటార్ బోట్ లో పది నిమిషాల లోపుగా వెళ్ళచ్చు. మావటివాళ్ళు ప్రతిరోజూ ఏనుగులని అడవిలో తిప్పి పొద్దున్న 9 కి నది దగ్గరికి స్నానానికి తీసుకువస్తారు. కొంత ఫీస్ కట్టి వాటికి మనం స్నానం చేయించడం, తినిపించటం చేయవచ్చు. ప్రస్తుతం 29 ఏనుగులు ఉన్నాయట. ఇక్కడ rafting కూడా చేయచ్చు.

అబ్బిఫాల్స్:

అబ్బే..నీటి దగ్గరకి వెళ్ళటానికి లేదు. అసలు అవి సహజమైన జలపాతం,మంచి నీళ్లేనా అని doubt వచ్చింది. జలపాతం చూడటానికి 150 మెట్లు దిగాలి...మళ్లీ అన్ని మెట్లూ ఎక్కాల్సిందేగా!

Personal opinion: కొడగు కంటే అరకు చాలా బాగుంటుంది.

11-12-2018
జైపూర్, రాజస్థాన్.

కూర్గ్ నుంచీ పొద్దున్న 8కి బయలుదేరి బెంగళూర్ వచ్చి అక్కడినుంచీ జైపూర్ చేరేసరికి సాయంత్రం 7 అయింది. ప్రశాంతమయిన శాస్త్రీయసంగీత సభ నుంచీ ఒక్కసారిగా డిస్కోథెక్ లోకి వచ్చి పడ్డట్టుగా అనిపించింది. Vibrant and colorful రాజస్థాన్!! Jaipur..The pink city!!

12-12-2018
సిటీ పాలస్, జంతర్ మంతర్, చౌకి ధని

జైపూర్..పాత కొత్తల కలబోతతో కళకళలాడుతూ ఉంటుంది. ఠీవిగా రాజప్రాసాదాలూ ఉంటాయి, ఆధునాతనమైన భవంతులూ ఉంటాయి..మెట్రో రైలు తో సహా..

రోడ్లు చాలావరకూ విశాలంగా, శుభ్రంగా ఉంటాయి. అక్కడక్కడా చండీగఢ్ గుర్తొచ్చింది. తప్పకుండా చూడాల్సిన నగరం.

సిటీ పాలస్: సవాయి మాన్ సింగ్ 2 చేత కట్టబడిందిట. కోట లో కొద్ధి భాగం మ్యూజియం గా మార్చారు. మిగిలిన కోట లో ప్రస్తుత రాజవంశీయులు నివసిస్తున్నారు. మ్యూజియం లో పూర్వపు రాజులకు, కోటలకు, గుడులకు చెందిన ఆనవాళ్లు..శిల్పాలు(దేశంలో చాలా ఆలయాలలో కనిపించినట్టుగానే తురుష్కుల చేత ముఖాలు, చేతులు,అవయవాలు ధ్వoసం చేయబడిన శిల్పాలు), చాలావరకు కత్తులు, తుపాకులు, వర్ణ చిత్రాలు, బొమ్మలు, దుస్తులు, ఆభరణాలు, వాయిద్యాలు, శాసనాలు, ..ఉన్నాయి.

   

జంతర్ మంతర్: సిటీ పాలస్ పక్కనే ఉంటుంది. ఇది కూడా మహారాజా మాన్ సింగ్ 2 గారి చే కట్టబడింది. ఆయనకు స్వయంగా జ్యోతిష్య శాస్త్రం తెలుసుట. ఆ ఆసక్తి తో అతిపెద్ద గ్రహ గణన యంత్రాలు 19 ని నిర్మించారుట. ప్రస్తుతం ఉన్నది పునర్నిర్మించినది. అ క్షాoశాలూ, రేఖాoశాలూ, గ్రహాల స్థితిగతులు, సమయం..మొదలయినవన్నీ తెలియచెప్పే విజ్ఞానశాస్త్ర సంబంధమయిన 19కట్టడాలతో అద్భుతంగా ఉంటుంది. . దీని గురించి బాగా వివరించగల గైడ్ ని పెట్టుకుంటే చాలా ఆసక్తికరంగా ఉంటుంది.

    

చౌకి ధని:

రాజస్థాన్ గ్రామీణ జీవిత నమూనా. హైదరాబాద్ లో డోలరేధని చూస్తే ఇది చూడక్కరలేదు. ఆసలైన రాజస్థానీ భోజనం రుచి చూడాలంటే మాత్రం తప్పక వెళ్ళాలి. వేడి వేడిగా కొసరి కొసరి వడ్డిస్తారు..ఇంతింత నెయ్యి, వెన్నముద్దలతో సహా.

13-12-2018
ఆమెర్ ఫోర్ట్, హవా మహల్, కొంచం షాపింగ్.

ఆమెర్ ఫోర్ట్..అల్లంత దూరాన్నుంచే రాజసం ఉట్టిపడుతూ కనిపిస్తుంది. జోధాబాయ్ పుట్టినచోటు. కోటపైకి వెళ్ళటానికి ఏనుగుల మీద కూడా వెళ్ళచ్చు. అద్భుతమైన, అందమైన, దుర్భేద్యమైన కట్టడం. కోట గురించి చెప్పటానికి గైడ్ లు ఉంటారు. కానీ వాళ్ళు అన్నీ చూపించరు. ఏవో కొన్ని ముఖ్యమైనవి మాత్రం చూపిస్తారు. కోట సౌందర్యం సంపూర్ణంగా ఆస్వాదించాలంటే సావకాశంగా చూడాలి. జోధా అక్బర్ సినిమాలో కొన్ని సీన్స్ ఇక్కడ తీశారు.

     

హవా మహల్:

మహారాజా ప్రతాప్ సింగ్ చే కట్టబడింది. రాజపుత్ర స్త్రీలు ఈ భవనం నుంచి వీధిలో జరిగే కార్యక్రమాలు, ప్రదర్శనలు, ఊరేగింపులు చూసేందుకు వీలుగా చిన్న చిన్న కిటికీలతో, చల్లటిగాలి రావటానికి వీలుగా నిర్మించబడింది. హవామహల్ ఎదుటి నుంచీ చూస్తే ఎంత అందంగా ఉంటుందో వెనకాల నుంచీ చూస్తేకూడా అంతే అందంగా, అద్భుతమైన పనితనంతో ఉంటుంది. వెనక వైపు వెళ్ళటానికి మహల్ పక్కనుంచి దారి ఉంది. ఇక్కడి నుంచి చూస్తే జంతర్ మంతర్, సిటీ పాలస్, దూరంగా ఆమెర్ కోట కనువిందు చేస్తాయి.

కోటల అందాల వెనుక శ్రమ అందం.

జల్ మహల్:
సరస్సు మధ్యలో నిర్మించబడిన ముచ్చటయిన కట్టడం. కానీ ప్రస్తుతం ఇక్కడికి వెళ్ళనివ్వటం లేదు. దూరం నుంచి చూడటమే.

షాపింగ్:

జైపూర్ వెళ్ళినప్పుడు చెయ్యాల్సిన ముఖ్యమయిన పని షాపింగ్. బాపు బజార్, Johri బజార్ తప్పకుండా చూడాలి. అసలయిన నగలతో పాటూ ఆర్టిఫిసియల్ జ్యువలరీ కి కూడా ఇక్కడ Johri బజార్ కి మంచి పేరు.

కూర్గ్ వెళ్లకుండా రాజస్థాన్ లొనే ఆ 3 రోజులు ఉండి ఉంటే ఉదయపూర్, జోధ్ పూర్, చిత్తోఢ్ గడ్ చూసి ఉండే వాళ్ళం కదా అనిపించింది. Mesmerizing Rajasthan!

14-12-2018
గ్యాంగ్ టాక్, సిక్కిం.

పొద్దున్న జైపూర్ లో బయలుదేరి ఢిల్లీ మీదుగా బాగ్ డోగ్రా(వెస్ట్ బెంగాల్, మిలిటరీ ఎయిర్ పోర్ట్) చేరేసరికి సాయంత్రం 5 అయింది. కానీ అక్కడ 7 అయినట్టుగా చీకటి పడిపోయింది. అక్కడినుంచి రోడ్ మీదుగా గాంగ్ టాక్ బయలుదేరాం. Outskirts దాటేవరకు ట్రాఫిక్ విపరీతంగా ఉంది. గ్యాంగ్ టాక్ చేరేసరికి రాత్రి 11 అయింది. కార్ లో తెలీలేదు కానీ., దిగంగానే ఒక్కసారి 5 డిగ్రీల చలికి ఒణుకు వచ్చేసింది.

15-12-2018
బాబా హర్ భజన్ సింగ్ జీ కా మందిర్, చాంగు లేక్ (Tsomgo).

https://en.wikipedia.org/wiki/Baba_Harbhajan_Singh :

13000 అడుగుల ఎత్తులో, భారత సైన్యానికి చెందిన సైనికుడు హర్ భజన్ సింగ్ స్మృత్యర్ధం నిర్మించబడిన మందిరం. ఆర్మీ సంరక్షణలో ఉంటుంది. ఇక్కడికి వెళ్ళటానికి ముందుగా సిక్కిం పోలీస్ పర్మిట్ తీసుకోవాలి. సైనికులతో కలిసి జాతీయగీతం పాడుతూ జండా వందనం చేయటం ఉత్తేజంగా, సంతోషంగా అనిపించింది. గడ్డకట్టుకుపోయే చలిలో మాతృదేశాన్ని రక్షిస్తూ, సేవలందించే భారత సైన్యానికి వందనం..salute.

Baba Harbhajan singh ka mandir

Tsomgo లేక్:

డిసెంబర్ నెల కావటం తో చుట్టూ మంచు పర్వతాలు..సగం సరస్సు గడ్డ కట్టుకు పోయి సగం నీరు, సగం మంచు తో కన్నుల పండుగ గా అనిపించింది. అక్కడ సరదాగా కొంచంసేపు మంచులో ఆడుకోవచ్చు.

దాదాపు ఈశాన్య భారతం అంతా కూడా సైట్ సీయింగ్ సాయంత్రం 4/5 వరకే..తర్వాత చీకటి పడిపోతుంది.

Tsomgo Lake

Observations and disappointments:

సిక్కిం ప్రకృతి సౌందర్యం ఎంత బాగుంటుందో రోడ్లు అంత అధ్వాన్నంగా ఉండటం ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది. అసలే ఘాట్..ఇంక రోడ్లు కూడా ఇలా ఉండటంతో ప్రయాణం సౌకర్యంగా అనిపించదు. దానికితోడు డ్రైవర్లు తలబిరుసుతో ఉంటారు.

నాథులపాస్ వెళ్లకపోవటం చాలా disappointing. అక్కడికి వెళ్ళటానికి ఒకరోజు ముందే permission తీసుకోవాలిట.

16-12-2018
Do-drul chorten Monastery, బన్ జాఖ్రి వాటర్ ఫాల్స్, Sikkim hand looms and handicrafts.

ముందు అనుకున్నదాని ప్రకారం ఈరోజు లాచుంగ్ బయలుదేరాలి. కానీ నిన్నటి ప్రయాణం, వాతావరణం వలన చిన్న ఆరోగ్య సమస్య రావటం తో లాచుంగ్ ట్రిప్ క్యాన్సిల్ చేసి ఆ రెండు రోజులూ కూడా గాంగ్ టాక్ లోనే ఉందామని అనుకున్నాము. కొంచం నిరుత్సాహంగా అనిపించినప్పటికీ break within the break అనుకున్నాము. తీరికగా గాంగ్ టాక్ అందాలు చూడచ్చు కదా!

బన్ జాఖ్రి ఫాల్స్: చిన్న, ముచ్చటైన, సురక్షితమైన జలపాతం. నీళ్లలో దిగటానికి కూడా అనువుగా, ఎక్కువ లోతు లేకుండా ఉంటుంది. ఇక్కడ చిన్న పార్క్ develop చేశారు.

Do-Drul Chorten Monastery:

ప్రశాంతమైన బౌద్ధ స్థూపం. ఒకతను బైట కూర్చుని ఒక వాయిద్యాన్ని ఎంతో ప్రతిభతో వాయిస్తూ పాడుతున్నాడు. ఆ వాయిద్యం నేపాలీ సారంగి అని చెప్పాడు. తన తాతగారు తనకి బహుమతిగా ఇచ్చినట్టు చెప్పాడు.

Do Drul Chorten Monastery

Sikkim hand looms and handicrafts:

సిక్కిం ప్రభుత్వం వారి చేతివృత్తుల సంస్థ. సిక్కిం కార్పెట్స్, సిక్కిం కళాకారులు తయారు చేసిన కళాకృతులు, వస్తువులు, తినే పదార్ధాలు ప్రదర్శన. కొనుక్కోవచ్చుకూడా.

Carpet weaving, Sikkim.

17-12-2018
తషి వ్యూ పాయింట్ ,గణేష్ టోక్, హనుమాన్ టోక్, రోప్ వే, MG మార్కెట్.

త షి వ్యూ పాయింట్:

ఇక్కడి నుంచి హిమాలయా ఉన్నత శిఖరాలలోఒకటైన కాంచన్ జంగా ను చూడచ్చు. సూర్యోదయం సమయానికి ముందే అక్కడికి చేరుకుంటే సూర్యుడి మొదటి కిరణాలు పడి పసిడి రంగులో మెరిసిపోయే కాంచన్ జంగా మంచుపర్వత శ్రేణి కనువిందు చేస్తుంది. అసలు గ్యాంగ్ టాక్ లో చాలా చోట్ల నుంచీ కూడా కాంచన్ జంగా శిఖరం కనిపిస్తూ ఉంటుంది.

గణేష్ టోక్:
కొంచం ఎత్తయిన ప్రదేశం లో కట్టబడిన వినాయకుడి గుడి. ఇక్కడి నుంచి కాంచన్ జంగా ఇంకా దగ్గరగా కనిపిస్తుంది.

View from Ganesh tok

హనుమాన్ టోక్:

హనుమాన్ టోక్ కొంచం ఎత్తులో ఉంటుంది. వెళ్ళేదారి కూడా చుట్టూ చెట్లతో అందంగా ఉంటుంది. ఈ గుడి భారత సైన్యం తో నిర్వహించబడుతూ ఎంతో శుభ్రతతో, ప్రశాంతంగా ఉంటుంది. గాంగ్ టాక్ నుంచీ కాంచన్ జంగా ని చూడటానికి అన్నిటిలోకీ ఇది బెస్ట్ వ్యూ పాయింట్. ఇక్కడి నుంచీ సూర్యోదయం, సూర్యాస్తమయం కూడా అద్భుతంగా కనిపిస్తుందేమో అనిపించింది.

View from Hanuman tok

రోప్ వే:
గ్యాంగ్టాక్ పట్టణం, దూరంగా వెండి కొండలు చూడచ్చు.

MG మార్గ్:

ఈ రోడ్ లో వాహనాలు తిరగవు కాబట్టి హాయిగా నడుస్తూ షాపింగ్ చేసుకోవచ్చు. అక్కడే ఉన్న బెంచీలపై కూర్చుని ఉత్తినే కాలక్షేపం కూడా చేయచ్చు.

Personal opinion: సిక్కిం ట్రిప్ 4, 5 రోజులు ప్లాన్ చేసుకుంటే గ్యాంగ్ టాక్ లో ఒక రోజులో నాథుల, బాబాజీ మందిర్, లేక్ పూర్తి చేసుకుని మిగతా రోజులు లాచుంగ్, పెలింగ్ చూస్తే బాగుంటుంది.

Sikkim's spiciest Dalle mirchi

18-12-2018
గ్యాంగ్ టాక్ నుంచీ సిలిగురి: (వెస్ట్ బెంగాల్)

Teesta river

గ్యాంగ్ టాక్ లో పొద్దున్న తీరికగా 11 కి బయలుదేరి సిలిగురి కి ప్రయాణం. అద్భుతమైన, అందమైన కొండ దారిలో ఒంపులతో వయ్యారంగా మెలికలు తిరుగుతూ ఆకుపచ్చటి తీస్తా నది దారి పక్కనే ప్రవహిస్తూ, పరుగులు పెడుతూ మనతోనే వస్తున్నట్టుగా ఉంటుంది..సిలిగురి వరకు. సిలిగురిలో ఆ రాత్రికి బస.

19-12-2018
గౌహతి, షిల్లాంగ్. (అస్సాం, మేఘాలయ)

పొద్దున్న బాగ్ డోగ్రా లో బయలుదేరి గౌహతికి ప్రయాణం. నిన్న భూమాత ఆకుపచ్చటి చీరలో ఆకట్టుకుంటే ఈరోజు స్వచ్ఛమైన ధవళవస్త్రం లో మెరిసిపోతూ మురిపించింది. బాగ్ డోగ్రా నుంచీ గౌహతి వరకు విమానం లో హిమాలయ వెండి శిఖరాలు వెన్నంటివచ్చి కన్నులపండుగ చేశాయి.

View from Aeroplane (on the way to Bagdogra to Guwahati)

గౌహతి లో బ్రహ్మపుత్రా నదిలో నీళ్లు చిలకరించుకుని, శక్తి పీఠాలలో ఒకటైన కామాఖ్యా దేవిని దర్శించుకుని షిల్లాంగ్ చేరేసరికి రాత్రి 8 అయింది.

River Brahmaputra

Kamakhya temple

20-12-2018
Natural root bridge, Mawlynnong, Dawki.

షిల్లాంగ్..అందమైన, హుషారైన నగరం. క్రిస్మస్ రోజులు అవటం తో నగరమంతా విద్యుత్ దీపాలంకరణతో వెలిగిపోతోంది.

Living root bridge:

చిన్న నీటి ప్రవాహం మీదుగా రబ్బర్ చెట్ల వేళ్ళతో ఒక వంతెనని తయారు చేశారు. వంతెన మీదుగా అవతలి వైపుకి నడుచుకుంటూ వెళ్ళచ్చు..ఒకసారి ఒకళ్ళు మాత్రమే నడవాలి.

కింద చిన్న కొలను తో అందమైన టూరిస్ట్ స్పాట్. లివింగ్ రూట్ బ్రిడ్జ్ చూడాలంటే చాలా మెట్లు దిగాలి..మళ్లీ ఎక్కాలి.

Living root bridge

Mawlynnong: (cleanest village in Asia/India)

ఇక్కడ ఎక్కువగా కాషీ తెగకు చెందిన వారు ఉంటారు. చాలావరకు క్రై స్తవులు ఉండటం వలన 3 చర్చ్ లు ఉన్నాయి కానీ ఒక్క గుడీ లేకపోటం లో ఆశ్చర్యం లేదు.

Personal opinion: not an interesting place. టూరిజం కోసం 'తయారు చేయబడిన' (commercialized) గ్రామం అనిపించింది.

Asia's cleanest village, Mawlynnong.

Umngot (Dawki) river:

ఇక్కడికి వెళ్లే దారి అంతా పోక చెట్లు, తమలపాకు తోటలు, తేజ్ పత్తా(మసాలా ఆకు)ఇలా రకరకాల చెట్ల తో చాలా బాగుంటుంది.

Betel nut

Umngot భారతదేశం, బంగ్లాదేశ్ సరిహద్దులో ప్రవహించే నది. నది అట్టడుగున ఉన్న రాళ్లు, మట్టి కూడా స్పష్టo గా కనిపించేంత స్వచ్చంగా ఉంటుంది నీరు. పడవలో షికారు చేయచ్చు. బాగా ఎండ ఉన్న టైం లో వెళితే , గూగుల్ లో చూసే 'magical photos' (నీళ్లలో పడవ తేలుతున్నట్టుగా కనిపించే ఫోటోలు) తీసుకోవచ్చేమో! రోడ్ నుంచి నది ఒడ్డుకి దిగటానికి సరిఅయిన మెట్లు/దారి లేదు. కాళ్ళ నొప్పుల వాళ్ళకి కష్టమే.

Umngot river, Dawki.

21-12-2018
Air force museum, Elephant falls, Shillong,
Kazi ranga (Assam)

Air Force Museum:

షిల్లాంగ్ లో తప్పకుండా చూడాల్సినది. యుద్ధ విమానాలు, వాటి నమూనాలు, మన దేశం సాధించిన విజయాలకు సంబంధించిన చరిత్ర, ఫోటోలు, ఎయిర్ ఫోర్స్ కి సేవలందించిన ఉన్నతాధికారులు, వారు సాధించిన మెడల్స్, దుస్తులు, రాకెట్స్, హెలికాప్టర్స్, ఇలా ..అవన్నీ చూస్తుంటే ఏదో ఉద్వేగంగా, ఉత్తేజంగా, గర్వంగా అనిపిస్తుంది.

Air force museum

ఎలిఫెంట్ ఫాల్స్:

మూడు లెవెల్స్ లో ఏర్పడిన జలపాతం. అన్ని లెవెల్స్ చూడాలంటే మెట్లు దిగాలి.

కజిరంగా చేరేసరికి రాత్రి 8 అయింది.

22-12-2018
కజిరంగా నేషనల్ పార్క్.

ప్రపంచంలో ఉన్న రైనో సార్ల సంఖ్యలో మూడు వంతులు ఇక్కడే ఉన్నాయట. ఇంకా పులులు, ఏనుగులు, జింకలు, రకరకాల పక్షులు వన్య ప్రాణులకు నెలవు. ఏనుగు సఫారీ, జీప్ సఫారీలలో అడవి లోకి వెళ్ళచ్చు. కానీ 20 కిలోమీటర్ల దూరం వరకు మాత్రమే తీసుకు వెళ్తారు. మంచి కెమెరా, binoculars తీసుకు వెళ్తే బాగుంటుంది. అదృష్టం ఉంటే జంతువులు కనిపిస్తాయి. లేదంటే అడవి లో షికారు చేసి రావటమే. దారి పొడుగునా రైనో ల 'potty' మాత్రం కనిపిస్తూనే ఉంటుంది.

23-12-2018
Kaziranga to Jorhat

తిరుగుప్రయాణం జోరహాట్ నుంచీ కావటం తో కజిరంగా నుంచీ జోరహాట్ కి వెళ్తూ మధ్యలో Bokakhat లో ఒకసారి ఆగి మార్కెట్ లో అస్సామ్ లో దొరికే కూరలు, పళ్ళూ సరదాగా చూసి, కొన్ని కొని, సాయంత్రానికి జోరహాట్ చేరాము. జోరహాట్ లో అస్సామీ సంప్రదాయానికి చెందిన ఇత్తడి, కంచు పాత్రల షాపులు చాలా ఉన్నాయి.

Bhut Jolokia mirchi

Lemon

Xorai, Assamese traditional brassware

24-12-2018 (last day of the tour)
Jorhat to Hyderabad via Kolkata.

జోరహాట్ నుంచి మాజులి ఐలాండ్ చాలా దగ్గర అని తర్వాత తెలిసింది. మిస్ అయ్యాము. కోల్కతా లో వేచి ఉండే టైం ఎక్కువగా ఉండటం తో అక్కడ ఉన్న Biswa Bangla shop లో curtains..(కింద కూర్చునే చాపలకు వాడే పుల్లలతో చేసినవి)చూశాము. హైద్రాబాద్ లో పంజాగుట్టలో సెంట్రల్ లో వాళ్ళ స్టాల్ లో కూడా అవి దొరుకుతాయిట.

మొత్తానికి దేముడి దయతో 17 రోజుల trip ముగించుకుని క్షేమంగా హైద్రాబాద్ చేరుకున్నాము.

_ _ _ _ _

గమనించిన విషయం: మొత్తం వెళ్లిన ఇన్ని ప్రదేశాలలో చిన్న, పెద్ద ఎలాంటి రెస్టారెంట్లు అయినా హైద్రాబాద్ తో పోలిస్తే రేట్లు చవకగా ఉన్నాయి. నాణ్యత కూడా హైదరాబాద్ కంటే బాగుంది. హైద్రాబాద్ లో హోటల్స్ జనాన్ని దోచుకుంటున్నాయి.

Lessons learned: don't blindly rely on drivers (most of them always discourage you to explore)/travel agents itinerary. Try to explore less seen places. For that you can ask hotel people and of course google is always there anyway.

#coxandkings Our travel agent. They customized our trip covering 3 sectors...I.e., South, North & East. #makemytrip said they do not undertake trips covering multiple sectors. #southerntravels quoted exorbitant rates.

#coxandkings Hyderabad representative Venkatrami Reddy did an excellent job. Their arrangements are really good & flexible. But they too missed out on a few issues. For example, they did not include Elephant Safari in Coorg. They also did not arrange for Nathula Pass in Gangtok. We came to know only in the last minute. Overall, Cox & Kings are good.